Film (eng. film - kožica, opna, tanki sloj) vizualna je projekcija u pokretu, najčešće ozvučena.

 

Povijest filma započela je 28.prosinca.1895 u pariškom gradu Grand Cafeu. Poslije godina eksperimentiranja, braća Auguste i Louis Lumiere organizirali su prvu javnu projekciju filma za komercijalnu publiku. No u Americi je filmska umjetnost u industriju i zabavu. Hollywood, koji je dotad bio samo komad pustinje na rubu Los Angelesa, postao je živahan grad u gradu. Godine 1915. došao je na naslovne stranice svijetskih časopisa kada je melodrama redatelja D. W. Griffitha Rađanje jedne nacije prikazana u Los Angelesa. U  Hollywoodu su nicali najveći filmski studiji na svijetu i osnivane brojne producentske kompanije. Jedna od njih je United Artist  čiji su utemeljitelji, među ostalima, bili Douglas Fairbanks i njegova supruga Mary Pickford, hvaljene zvijezde nijemog filma. No njihovom najvećom zvijezdom postao je Charlie Chaplin, jedno od najvećih imena u povijesti filma uopće. 

 

Dvadesetih godina, tada najveći glumci Hollywooda. poput Bustera Keatona, Rudolpha Valentina i Glorije Swanson, pridružili su se filmskoj obitelji United Artista. Godine 1927. snimljen je Pjevač jazza kojim je označeno doba zvučnog filma. Svijetsku je slavu stekao i utemeljitelj Walt Disney, tvorac animiranog filma i popularnog lika Mickey Mousea.

Za razliku od SAD-a, u Europi je film ponajprije smatran umjetnošću. Stoga filmskim umjetnicima toga vremena smatramo njemačkog redatelja  Fritza Langa, francuza Jeana Renoira i rusa Sergeja Mihajloviča Ejzenštejna. Upravo se po toj smatra jednim od najvećih eksperimentatora u filmskoj povijesti, a njegov uradak Krstarica Potemkin vrhunskim djelom filmske umjetnosti. 

Usporedno s dolaskom zvuka te postupnim uvođenjem boje i razvojem kreativnosti, stvoreni su mnogi filmski žanrovi: mjuzikli, vesterni, crtani filmovi, ljubavni filmovi, komedije, gangsterski filmovi, i filmovi strave. To je ujedino predstavljalo i trajno naslijeđe zlatnog doba tvornice snova iz Hollywooda.

 

Razlika između filma i snimke je u tome što film gradi neko očekivanje koje zatim ispuni (npr. rijeka koja teče je snimka, a rijeka koja teče i zatim se ukaže brod je film).

Filmska slika je ono što se pretežno razabire na temelju projekcije filmske snimke.

Kao i drugi oblici umjetnosti, film je namijenjen publici.

 

Filmovi se gledaju u posebnom prostoru za projekciju (kino), ili bilo gdje drugdje (video). Film se često spominje kao sedma umjetnost, kao što je strip nazvan devetom umjetnošću.

 

Filmsko djelo je cjelovit te društveno i doživljajno svrhovit filmski proizvod. Film i kinematografiju sustavno proučava humanističko-znanstvena disciplina filmologija.